Σελίδες

Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

'' Δεν είναι ο κόσμος ιδανικός ''

''Να μ' αγαπάς με τα λάθη μου όλα στη σειρά...''
''Να μ' αγαπάς εαυτέ μου σ' έψαχνα παντού...''




Πόσο ωραίο τραγούδι και τι πανέμορφα λόγια! (Η Ελληνική μουσική έχει ανάγκη από τέτοια τραγούδια)


Ένα έχω να πω... Στο άκουσμά του μονάχα την μέθη του έρωτα σκέφτομαι! Άλλοτε είναι ένας γλυκός πόνος ενώ άλλοτε μία απέραντη γιορτή... Όπως και να χει, είναι ωραίο να αισθάνεσαι, ακόμα και όταν πονάς, γιατί έτσι φαίνεται η ανθρώπινη φύση μας! Έτσι ξεχωρίζουμε από όλα τα άλλα πλάσματα της γης! Έτσι δίνουμε νόημα στην λέξη ζωή!


Σκεφτείτε για λίγο να υπήρχε ένα on/off που θα το πατούσαμε για να ανοίξουμε/κλείσουμε αντίστοιχα την καρδιά μας... Θα μας έβγαζε από πολλά προβλήματα αυτό το κουμπάκι; Θα γλιτώναμε όλο εκείνη την διαδικασία που λέγεται '' στα πατώματα ''; Αξίζει να την γλιτώσουμε; Τελικά μήπως η ευκολία σε ότι και αν κάνουμε είναι αυτό που μας δελεάζει περισσότερο και απλά στρουθοκαμηλίζουμε;


Όσο δελεαστικός και αν ακούγεται ο έλεγχος συναισθημάτων, ευχαριστώ, δεν θα πάρω! Θέλω να ζω, με ότι και αν σημαίνει αυτό!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου