Σελίδες

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

Σκόρπιες σκέψεις (2)

Τι πιο ωραίο και πιο φυσιολογικό από έναν έρωτα...! Με τον έρωτα μπορείς να γίνεις ο πιο χαρούμενος άνθρωπος στον κόσμο! Ο έρωτας σου δίνει νόημα στην καθημερινότητα σου! Γιατί όμως τις περισσότερες φορές σου αφήνει μια πικρία; Γιατί από την μια στιγμή στην άλλη μπορεί να σε καταστρέψει;
Όλοι μας έχουμε πληγωθεί από έναν έρωτα! Όλοι μας έχουμε φτάσει σε σημείο που να μην αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας γιατί όλες μας οι πράξεις έχουν αρχή και τέλος μόνο αυτόν/ή... Τότε μπαίνουμε στην διαδικασία της άμυνας... Πιέζουμε τον εαυτό μας να ξεφύγει από αυτό που μέχρι χθες θεωρούσαμε ωραίο! Φτάνουμε στον πάτο! Μόνο έτσι συνειδητοποιούμε τι γίνεται γύρω μας και αρχίζουμε να δυναμώνουμε για να μπορούμε να ξανασηκωθούμε! Μαθαίνουμε μέσα από την ''περιπέτεια'' μας, ανακαλύπτουμε πράγματα που ήταν άγνωστα για μας, βλέπουμε τους ανθρώπους ου νοιάζονται για μας! Τα συναισθήματα όμως υπάρχουν... Κάποτε έλεγα πως μόνο με το την δύναμη που έχει το μυαλό σου μπορείς να τα ξεπεράσεις όλα!  ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ! Με το που μπαίνει στην μέση το συναίσθημα και πόσο μάλλον όταν έχεις πληγωθεί δεν φτάνει μόνο αυτό! Θέλεις και χρόνο! Χρόνο να πονέσεις, να κλάψεις , να καταστροφείς και να ''ορθοποδήσεις'' .
Μην σκεφτείς πως δεν το χεις κάνει και συ γιατί όλοι μας κάποτε παρατήσαμε κάποιον που τον είχαμε ''σίγουρο'' για να δοκιμάσουμε το άγνωστο! Όπως και να το κάνουμε το άγνωστο σε εξιτάρει! Δεν προσπαθώ να μας δώσω άλλοθι με αυτό αλλά είναι κάτι που ισχύει! Αναλωνόμαστε σε ανθρώπους που είναι επιδερμικοί! Δεν προσπαθούμε να ζήσουμε με κάποιον την κάθε μέρα με την κάθε συγκίνηση που μας προσφέρει! Θα σου γράψω κάτι που μου χει αρέσει: ''Για να υπάρχει εμείς, δηλαδή εγώ κι εσύ, πρέπει το κάθε εγώ του κάθε ατόμου να είναι ώριμο και κατασταλαγμένο, αλλιώς όλα κινούνται στη σφαίρα του ονείρου για πολύ λίγο, μέχρι το ασθενέστερο εγώ εκ των δύο να φύγει…''


Τα παραπάνω τα έγραψα ακούγοντας αυτά : 








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου